De Oranjeleeuwinnen en die van mij!!

We kunnen er niet meer omheen om het hier niet over te hebben en niet alleen omdat mijn inbox op instagram en whatsapp vol staat met felicitaties van klanten van Veel Beter. Enorm leuk hoe jullie meeleven met dit geweldige succes. Het is een echte topprestatie wat die meiden presteren. En ik persoonlijk, ben natuurlijk nog trotser op Desiree. Voor de mensen die het nog niet weten is zij mijn eigen vriendin.

Waarom schrijf ik dan nu deze blog?

Het is niet omdat de oranjeleeuwinnen nu ineens in de finale staan, maar wel om een klein inkijkje te geven hoe ik dit beleef en daarnaast nog zoveel als mogelijk aanwezig probeer te zijn bij Veel Beter.

Passen en meten

Het grote voordeel van de poulewedstrijden was dat ik wist wanneer, waar en hoe laat ze moesten spelen. Ik kon daar prima mijn agenda op aanpassen. Noord-Frankrijk, gezellig met familie en vrienden op pad. De dagen daarna iets harder werken om die dag(en) in te halen. Dit was allemaal goed te doen. Na de poulewedstrijden was het toch meer passen en meten in mijn agenda: Waar gaan ze spelen? Hoe kom ik daar het snelst? Wanneer ben ik terug? Yess, gelukt! We gaan naar Rennes, tegen Japan. Ook nog eens de 75e interland van Desiree. Uiterst moeizame 2-1 winst. Wij hebben nog 10 minuten, na de wedstrijd, langs de rand van het veld elkaar kunnen zien, dan een paar uurtjes slapen en weer snel terugvliegen. Shit, vlucht uitgevallen, via Toulouse terugvliegen. Had ik zo’n mooie planning, moet ik mijn klanten toch weer verplaatsen.

Volgende wedstrijd spelen ze gelukkig weer dichtbij huis op een zaterdag. Zaterdagochtend nog even snel langs de praktijk voor een pre-seasontraining met Mitchell Dijks. Daarna samen met Camiel naar Valenciennes. Bloedheet, gelukkig zitten we aan de schaduwkant van het stadion. Een goede 2e helft zorgt voor 2-0 winst. Als bijna echte Fransman praatte Camiel ons het teamhotel in voor een diner in het restaurant, waar ook het familiemoment na de wedstrijd is.

De kleine momentjes samen

Na elke wedstrijd moet Desiree eerst langs alle media en dan mogen ze terug het veld op om familie gedag te zeggen. Als je niet op de 2e ring gezet wordt is dit makkelijk, anders heb je een enorme uitdaging met de security. Deze 10 minuten zijn heel fijn en vol blijdschap zeker met al dit succes. Daarnaast zijn er meestal familiemomenten in het hotel. Deze zijn een paar uur na de wedstrijd of bij late wedstrijden pas de dag daarna. Desiree zit nu ruim 30 dagen in Frankrijk, dus dit zijn echt hele korte momenten samen.

Het volgende dilemma

De halve finale spelen ze in Lyon, winnen ze deze dan blijven ze in Lyon. Verliezen ze, dan moeten we naar Nice. Spelen ze dan zaterdag of zondag? Kan ik maandag mijn agenda vullen of moet ik dit dinsdag doen? Tegelijkertijd ben ik vanaf woensdag weg dus moet klanten die echt gezien moeten worden inplannen bij collega’s. Dit zijn stressvolle en drukke dagen. Gelukkig helpen collega’s onderling elkaar altijd en lossen wij dit samen op.

Uiteindelijk ben ik nu tijdens het schrijven ook mijn agenda van maandag aan het verplaatsen. Dat is goed nieuws, ze staan in de finale en we kunnen in Lyon blijven. Wat een topprestatie en wat ben ik ongelofelijk trots op mijn oranjeleeuwin. Voor mij één van de betere en stabiele speelsters van het WK.

Zondag nog 1 keer 10 jaar ouder worden in het stadion en hopelijk hebben we later een nog mooier verhaal te vertellen.